วันศุกร์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2552
๏ เพลงปืนในผืนป่า..(คอนกรีต) ๏
๏ กลบทโคลงผวน...รีรีข้าวสาร ๏
12.26
๏ กลายวัน คืน กลั่นเว้า.......เวียนปาน ฝันนอ
วานเปลี่ยน คืนวันมัว............หม่นบ้าน
มารบน หมู่เฮานัว................เหิม,หลัก
หัก,เริ่ม แรงอื่นล้าน.............ก่อแล้ว กลายคืน ๚ะ
๏ กลืนคาย คำเอ่ยเอื้อน......อำ,เผย
เอ่ยพร่ำ เพียงคำเปรย.........ป่วนไส้
ไปชวน เพื่อนเผาเลย..........เพลงป่า
พาเปล่ง เปิงป่าวไว้.............เปิดข้าม กาลสมัย ๚ะ
๏ ไกลสมาน จึงขับร้อง........เพลงรัก
ผลักเร่ง พาฟูมฟัก...............ผ่านแม้น
แฟนมาร ร่าเริงนัก...............รุมนาบ
ราบนุ่ม เนิน,อกแค้น............ขุ่นข้าม คนหมอง ๚ะ
๏ ครองมนต์, เมือง,ป่าไม้.....มีเขา,
เมาขี่ อำนาจเอา..................อื่นป้าย
อายปืน ป่วนเปิงเผา.............พาป่วน
ผวนป่า คอนกรีตคล้าย.........เถื่อนด้วย ปรามประชา ๚ะ
๏ ป่าทราม เป็นหนึ่งให้........ใครหลง
คงไล่, อีกนานคง.................จบไร้ –
ใจลบ จากความจง-.............รัก,จะ ได้ฤา
ละจัก คืนกลับไว้.................ต่อเชื้อ คนสุม ๚ะ
๏ คลุมชน คืนสื่อสร้าง..........พฤกษ์ไสว
ไพรศึก คอนกรีตไกว...........แกว่งบ้าง
กางแบ่ง โบกโบยไพร..........คืนสู่ ไทยนอ
ครู่ชื่น เราสุขสร้าง................ป่าให้ ทุมเขียว ๚ะ
15.00
14/04/52
*****************************************
*****************************************
13.45
๏ เพลงปืน ฝืนเปล่ง เปรี้ยง....ปองหมาย
ไปม่อง เท่ง.ใดหาย...............กล่าวนั้น
กันหนาว จิตคงอาย...............ตนก่อ
ตอก่น โอนโยกกลั้น..............เก็บไว้ ฤาไหว ๚ะ
๏ ไหลหวือ แรงขับแค้น........เคืองใน จิตแฮ
ใครเนื่อง คอยนำไป..............กล่าวอ้าง
กางเอา ก่อเติมไฟ................เนาก่อน
หนอนเก่า กินแทะก้าง..........จวบสิ้นไทยสยาม ๚ะ
๏ ถามใย ไทยย่าม โย้..........แรงเหยิง
เริงแย่ง โกยเก็บเหลิง............หล่นบ้าน
รานบน เร่งแรงเปิง.................รนปิด
ฤทธิ์ป่น เป็นหลากป้าน..........ป่วนเป้า แรงปาน ๚ะ
๏ ลานแปลง เป็นเป่าเชื้อ.......แรงโถม
โลมแท่ง ป่าเดียวโทรม.........บ่ายปั้น
บั้นปลาย เปิดโปงโครม..........คึกหนัก
คักนึก เป็นดุจนั้น..................ป่าโอ้ ยองหลัง ๚ะ
๏ ยังลอง ชิมรสสร้าง............ไทยสรวล
ทวนใส่ จิตใจหวน................กลับด้าน
กาลดับ ดุ่มใดครวญ..............คิดใส่
ใครชิด คงหยุดค้าน..............ครอบขึ้ง เราเขียน ๚ะ
๏ เรียน,เขา แรงขับให้...........ใครสม
ขรมใส่ พิษยาดม..................ดื่ม,ไล้
ใดลืม สิ่งเราชม....................แรงปลุก
รุกแปร่ง ปองปิดได้...............ต่อนี้ เราเห็น ๚ะ๛
14.20
15/04/52
***************************************
***************************************
14.00
๏ ฟังเพลงปืน ป่วนป้าง........คอนกรีต
ขีดกร่อน การเมืองพิษ.........พ่นบ้าน
พาลบน มุ่งชีวิต...................ชาวประ ชาแล
ซะเป่า เปิงปลิดกร้าน............กร่างกว้าง เมืองไทย ๚ะ
๏ ไม่ประเทือง,ทำหม่นให้.....ใครรน
คนไล่ รุกเวียนจน.................จ่อมไหม้
ใจมอม เปลี่ยนแปลงปน........มาป่วน
มวลป่า คอนกรีตใกล้............ลุกทั้ง เมืองเรา ๚ะ
๏ เมาเหลือง,แดงเกิดขึ้น.......เพราะไร
ไฟล่อ เกิดโลมไป.................เถื่อนล้น
ทนเรือน ต่อตาม,ใย..............ทวนปรับ
ทับป่วน เปิง,หากต้น.............ข่มไว้ ครองหมาย ๚ะ
๏ คลายหมอง เคืองขุ่นแม้น...เมานาน
มารเน่า สิงเมืองสาน..............ต่อร้าย
ตายรอ ตื่นรนราน...................เราหนัก
รักเน่า คำกรอกป้าย...............ปริ่มเปื้อน เงาใคร ๚ะ
๏ ไงเขา ครองข่ม ไว้.............ไทยเรา
เท่าไหร่ จึงจะเบา..................เข่น,ให้
ใครเห็น ต่างตัวเขา................คนผิด
คิดพ่น เพลงป่วนได้...............ด่วนทึ้ง แดงไทย ๚ะ
๏ ใดแทง ทวนเถื่อน,ซ้ำ.........ไทยซม
ถมใส่ ความทุกข์ขรม.............ขุ่นไหม้
ใครหมุน เปลี่ยนแปลงปม........ไทยสุข
ทุกข์ใส่ พาโศกไร้-.................สุขนั้นเลือนหาย ๚ะ๛
15.30
23/04/52
๏ ผวนบาทแรกสองคำสุดท้าย..ผวนกับบาทถัดไปในสองคำหน้า
และสองคำสุดท้ายของบทแรก..ผวนกับสองคำแรกของบทถัดไป ๏
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)